Diamanten echtpaar Annie en Frans Busscher geniet van elke dag en het liefst samen

Naast elkaar fietsen

Hoewel Frans Busscher, Hinn’n Fraans, en Annie allebei geboren en getogen zijn in Geesteren, leerden zij elkaar echt kennen in Almelo. “Met een groep jongeren uit Geesteren gingen we er naar dansles bij Dansschool Polman”, vertelt Frans. “Daar danste ik met Annie en ik vond haar gelijk leuk. Al snel fietsen wij naast elkaar, de rest moest maar achter ons aanrijden.”

Na een verkering van vier jaar gaven de twee elkaar op 26 juli 1962 het wettelijke jawoord. Het kerkelijk huwelijk volgde een maand later op 11 augustus. Datzelfde jaar zag hun eerste kind het levenslicht. Samen kregen Frans en Annie vier kinderen, drie dochters en een zoon. Inmiddels zijn zij ook de trotse grootouders van zeven kleinkinderen. “We waren best jong toen we ouders werden”, zegt Annie. “Dat heb ik altijd als een voorrecht gezien. Als je zelf jong bent, kun je je veel beter inleven in de kinderen en kleinkinderen. Je gaat dan als vanzelf mee met de tijd. De kleinkinderen komen hier ook geregeld, dat vinden we heerlijk.”

Van buitenaf naar middenin de bouw

Frans was zijn hele werkzame leven metselaar. Daarnaast draaide hij zijn hand ook niet om voor andere bouwwerkzaamheden zoals voegen en vloeren leggen. In 1962 bouwde hij dan ook eigenhandig het huis waarin ze tot op de dag van vandaag wonen. “Toen we dit huis bouwden, woonden we buitenaf”, blikt Frans terug. “Bijna 60 jaar later wonen we midden in de bouw.”

Annie werkte vroeger mee in het bedrijf van haar vader, Nijkamp transport. Later was ze voorwerkster op de kousenafdeling van Ten Cate. Zoals het destijds gebruikelijk was, gaf ze haar baan op na het trouwen. “In die tijd was het schande als je als getrouwde vrouw ging werken”, laat ze weten. “Maar met vier kinderen en een huishouden had thuis ook genoeg te doen. En toen de kinderen uit huis gingen, stak ik ook graag de handen uit de mouwen. Ik heb weleens op de steiger gestaan als er bij een van hen thuis geklust moest worden.”

Geen meningsverschil, behalve over voetbal

Het  diamanten echtpaar doet het liefste alles samen. Aan ruzie hebben ze allebei een hekel. Annie: “Het is geven en nemen. Ik begrijp niet dat mensen ruzie maken. Je kunt toch normaal met elkaar omgaan?” Frans heeft wel een idee wat tot echtelijke strijd kan leiden. “Sommige mensen praten eerder dan dat ze nadenken. Je hoeft niet alles te zeggen wat je denkt.” Ze gaan graag samen op pad om bijvoorbeeld boodschappen te doen in Duitsland. Beiden zijn nog in bezit van een rijbewijs.   “Vorig jaar ben ik weer met lof geslaagd voor mijn examen”, merkt Annie op. “Frans rijdt ook prima. Hij heeft zelfs nog niet eens een leesbril nodig.”

Er is wel één ding waar Frans en Annie anders over denken: voetbal. En het is niet Frans maar zijn eega die dol is op de sport. “Ik ben een echte Heraclied in hart en nieren”, zegt Annie opgewekt. “Ik ga ook graag mee naar wedstrijden, nu nog.” Frans heeft er echter niets mee op. “Maar ach, als Annie een wedstrijd op tv kijkt, kijk ik weleens mee. Voor de gezelligheid. En anders kan ik ‘t buiten alsnog goed horen als Heracles heeft gescoord, zo hard juicht Annie dan wel.” Samen genieten ze van elke dag. Het diamanten huwelijk vierden ze met een etentje bij Restaurant Waaijer. Nu gaan ze voor hun 65-jarige huwelijk. “We hopen dat we het mee mogen maken”, besluit Annie. “We kunnen helemaal niet zonder elkaar. Als we opnieuw moesten beginnen, zouden we weer voor elkaar kiezen.”