Algemeen

Gemeente Tubbergen verwelkomt elf ‘nieuwe Nederlanders’
‘We hadden nog nooit sneeuw gezien’

TUBBERGEN - “Dit is een spannend moment voor jullie”, sprak burgemeester Wilmien Haverkamp voor aanvang van de naturalisatieceremonie die donderdag 30 juni plaatsvond. In de Raadszaal van het gemeentehuis in Tubbergen kregen namelijk maar liefst elf mensen uit de gemeente Tubbergen de Nederlandse nationaliteit. Mevrouw Divalic (54) uit Servië, mevrouw Abed (40) en mevrouw Zaghal (48)  uit Syrië, mevrouw Nguyen (27) uit Vietnam en vader Adhanom Tekie en zijn zes kinderen Asmerom (9), Freselam  (10), Idlawit (7), Haben (15), Habtom (16) en Meron (17) uit Eritrea mogen zich vanaf nu officieel Nederlanders noemen.

“Hoewel het spannend is kan ik jullie geruststellen”, vervolgde de burgemeester. “Jullie worden niet met een zwaard tot ridder geslagen maar uitgeroepen tot ‘nieuwe Nederlanders’.” Na een hartelijk woord van welkom was het tijd voor de plechtigheid.

Eed en gelofte

Van de ‘nieuwe Nederlanders’ koos alleen het gezin Tekie voor het afleggen van de eed. In plaats van de gelofte: ‘dat verklaar en beloof ik’, bevestigden zij de naturalisatie met de woorden: ‘zo waarlijk helpe mij God Almachtig’. Beschermend legde vader Adhanom zijn handen om de schouders van zijn kinderen bij het uitspreken van de eed voor hemzelf en zijn jongste kinderen. Vanwege hun leeftijd mochten zoons Habtom en Meron dit zelf doen. Als welkomstcadeau kreeg iedereen een voedingsmiddelenpakket aangeboden met allerlei Nederlandse lekkernijen en de Nederlandse vlag. Bovendien mogen de elf ‘nieuwe Nederlanders’ met een tegoedbon hun allereerste, Nederlandse identiteitskaart gratis afhalen.

Vanwege oorlog en voor de liefde

Net zoals ieder mens uniek is, is ook elk verhaal deze dag heel anders. Zo is mevrouw Davalic al 24 jaar in Nederland. Ze is vrijwilliger bij Leerplein Twente en houdt ter ere van de bijzondere dag een feestje met haar kinderen. Mevrouw Zaghal vluchtte met haar vier kinderen voor de oorlog in Syrië. Zes jaar geleden kwam ze naar Nederland. Inmiddels woont ze al jaren in Tubbergen en werkt ze bij Kringloopbedrijf de Beurs. Haar collega, mevrouw Abed volgde zes jaar geleden haar vader die al eerder naar Nederland vluchtte. Ze geeft aan dat ze de Nederlandse taal behoorlijk lastig vindt. Niet oorlog maar liefde vormde voor mevrouw Nguyen de reden om zich in Nederland te vestigen. “Ik ontmoette mijn man Thomas Oude Wesselink in Vietnam”, vertelt ze. “Hij was daar voor zijn werk in de tuinmeubelenbranche.” De vriendschap groeide uit tot een relatie en in 2018 trouwde het stel. Ze woont nu vier jaar in Nederland. “Dat was geen lastig besluit”, merkt ze op. “Een of twee keer per jaar reis ik naar Vietnam om mijn familie te zien. En ik werk in het bedrijf van mijn man, ook als tolk Vietnamees als hij er voor zaken naartoe moet.”

Thuis in Tubbergen

Voor het gezin Zekie is deze donderdag een feestdag. “Wij zijn uit Eritrea gevlucht vanwege mijn dienstplicht”, licht vader Adhanom toe. “Dienstplicht is er niet vrijwillig en kan levenslang duren. Als je je niet uit jezelf meldt, halen ze je op.” Voordat ze Nederland bereikten, hadden de gezinsleden er al een wereldreis opzitten. Het gezin reisde via onder meer Ethiopië, Italië en Frankrijk naar hun nieuwe thuisland. Hier werden ze geregeld verrast. “Sneeuw!”, zegt zoon Meron gelijk. “Dat hadden we nog nooit gezien. En het eten is ook heel anders. Patat vind ik heerlijk.” Dochter Freselam heeft haar draai al helemaal gevonden in Tubbergen. “Ik ga naar basisschool de Wiekslag”, vertelt ze enthousiast. ”Daar is het heel leuk en ik heb al veel vriendinnen.”

José Paus, onderwijsassist en begeleider van Haben Tekie, overhandigt hem een presentje na de plechtigheid. “Het zijn schatten van kinderen”, zegt ze. “Ik noem ze weleens mijn ‘surrogaatkinderen’. We begonnen met het leren van de Nederlandse taal. Dit breidden we uit met het voorbereiden van een spreekbeurt en een PowerPoint

presentatie. We hebben een kerk bezocht en zijn naar een boerderij geweest. Zij leren er enorm veel van maar ik haal er zelf ook veel energie uit. Ik ben heel blij voor het hele gezin dat ze nu officieel Nederlanders zijn.”