Algemeen

Huisarts Marc Vermoolen uit Tubbergen gaat met pensioen

TUBBERGEN - Na bijna 33 jaar neemt Marc Vermoolen afscheid als huisarts in de huisartsenpraktijk de Eendracht in Tubbergen. De contacten zal hij naar eigen zeggen missen en de herinneringen koesteren. Toch zouden patiënten hem in de toekomst zo maar nog eens kunnen treffen als waarnemer op de huisartsenpost in Almelo of als vervanger in een huisartsenpraktijk in de regio. Want zijn dokterstas definitief aan de wilgen hangen, dat gaat de Tubbergse arts niet doen. Vrijdag 17 maart van 16.00 tot 18.00 uur is er een afscheidsreceptie in ’t Oale Roadhoes.

De plek van Marc Vermoolen wordt in de praktijk ingevuld door huisarts Maarten Piek. Hij werkte zich de afgelopen jaren al in en nam de patiëntenzorg geleidelijk van zijn voorganger over.

Van Afrika naar Tubbergen

De in Rotterdam geboren Marc Vermoolen (67) studeerde geneeskunde in Utrecht. Coschappen liep hij in Apeldoorn waar hij tevens de huisartsenopleiding volgde. Na het afronden van zijn studie vertrok hij met zijn echtgenote Nelleke en dochter Malou naar het Afrikaanse Botswana, waar zoon Jurian werd geboren. In Botswana zette de kersverse huisarts zich 3,5 jaar in als tropenarts. Een periode die hij omschrijft als een prachtige, leerzame tijd met onvergetelijke ervaringen en fijne vriendschappen. In 1990 nam Vermoolen samen met Ineke Lindeboom de praktijk van dokter Leo Coenders aan de Oldenzaalseweg over. “Destijds was het als beginnend huisarts best lastig om een praktijk te vinden”, blikt Vermoolen terug. “Met Ineke klikte het gelijk goed.” 

Aan de Molenstraat bouwden zij een nieuw praktijkpand. “Met de zussen Stopel en al snel Marloes erbij als assistentes”, vervolgt hij. “Alle diensten deden we met de huisartsen in de gemeente Tubbergen nog zelf. Als ik dienst had, was Nelleke de telefonische achterwacht.”

Hoogtepunten en dieptepunten

In de nieuwe praktijk werden de groene kaarten, met daarop de medische gegevens van patiënten, vervangen door een digitaal systeem. De blik was er gericht op de toekomst. Maar in september 2001 stond de tijd er even stil toen Ineke Lindeboom verongelukte. Het grootste dieptepunt in de carrière van de Tubbergse huisarts. Vermoolen: “Ondanks het verdriet moesten we wel door. Met de assistentes zetten we de schouders eronder. Samen met huisartsen Mirjam Hofhuis en Kim Dorsman bouwden we een hecht en sterk team op.”

Dat team breidde in de jaren die volgden uit naar zestien mensen. Onder meer doordat het aantal zorgtaken voor huisartsen toenam. “Steeds meer mensen hebben bijvoorbeeld te kampen met psychische of mentale problemen”, legt Vermoolen uit. “Zij hebben zorg nodig die in toenemende mate bij huisartsenpraktijken terecht komt. Binnen ons team hebben we daarom ggz-ondersteuners, zowel voor volwassenen als voor jeugd. Door de groei, bood ons praktijkpand aan de Molenstraat te weinig ruimte voor alle medewerkers. Na meer dan tien jaar stug volhouden lukte het uiteindelijk in 2019 om in het voormalig Rabobankgebouw, op de plek waar vroeger de zuivelfabriek stond, een Gezondheidscentrum te realiseren: ‘De Eendracht’. Dit is een van de hoogtepunten in de afgelopen drie decennia”, merkt hij op. “Nog altijd ben ik blij met deze ontwikkeling. Doordat verschillende zorgpartijen een plek hebben in dit centrum, kunnen we intensiever samenwerken.” 

Vertrouwen

Een tweede voordeel van het gezondheidscentrum was dat er ruimte kwam voor het opleiden van huisartsen. Vermoolen vervolgt: “Dat was altijd al mijn wens. Ik vind het dan ook erg leuk om te doen. Vooral het overbrengen van het enthousiasme voor dit vak. Over de medische kennis beschikken ze wel.” Zelf werkt hij ook nog elke dag met heel veel plezier. “Huisarts is een zwaar en belastend beroep maar tegelijkertijd ook een prachtig, breed vak. In de loop der jaren bouw je een vertrouwensband op met je patiënten. Je volgt ze een groot deel van hun leven. We werken al jaren met een hecht en vast team. Dat zorgt tevens voor vertrouwen, wat nodig is om hulp te kunnen bieden.”

Toenemende druk op de zorg

Hoewel de officiële eerste pensioen dag 1 maart zou zijn, is dokter Vermoolen nog tot 15 maart werkzaam in de praktijk als vervanger. Het is tekenend voor het huisartsentekort en de druk op de zorg waarmee landelijk wordt gekampt. “Meer huisartsen opleiden zou een oplossing kunnen zijn”, stelt Vermoolen. “Maar tegenwoordig zijn er meer opleidingsplaatsen dan aanmeldingen. Ik vermoed dat de grote druk op de zorg wel een demotiverende factor is. Waardoor die druk wordt veroorzaakt? Allereerst de vergrijzing. Daarnaast merk ik dat mensen onzekerder worden. Onzeker of ze wel de goede dingen doen”, licht hij toe. “Mensen zoeken bij klachten tegenwoordig eerst op internet naar informatie.” Daar is volgens hem inderdaad heel veel informatie te vinden. De keerzijde is dat ze daardoor het spoor bijster kunnen raken. “Dan is het onze taak om mensen wegwijs te maken”, zegt hij. “Ik adviseer patiënten te kijken op de websites thuisarts.nl, die is samengesteld door huisartsen, of moetiknaardedokter.nl.  Hierop wordt bijvoorbeeld uitgelegd wanneer ouders met een kind met koorts naar de huisarts moeten. Het kan een huisartsconsult, een zorgvraag, voorkomen. Op het platteland wachten mensen überhaupt langer om naar de huisarts te gaan”, heeft hij gemerkt. “De gemeenschap is hier hecht. Mensen vragen eerst advies aan familieleden en kennissen. Ook dat vermindert de druk op de zorg.”

Ook na pensioen betrokken blijven

Dat huisarts Vermoolen met pensioen gaat, betekent niet dat hij zijn dokterstas definitief aan de wilgen hangt. “Helemaal stoppen wil ik niet”, benadrukt hij. “Ik ben nog maar 67 jaar en kan nog genoeg doen. Zoals het blijven opleiden van huisartsen, invallen bij huisartsenpraktijken in de regio en waarnemen op de huisartsenpost in Almelo. Zo blijf ik toch betrokken. Ook denk ik erover om aan de slag te gaan als huisarts in een azc en scan arts te worden in euthanasietrajecten. Uit ervaring weet ik dat deze begeleidingsfase heel intensief en tegelijkertijd zeer waardevol is. Concrete plannen voor de toekomst heb ik nog niet. Eerst ga ik genieten van mijn vrije tijd. Die was altijd schaars voor mij als huisarts. Ik houd van fietsen, mountainbiken, golfen, bridgen, reizen en ik wil graag een fotografiecursus doen.  Bovendien ben ik opa van drie kleinkinderen. Daarom plan ik voorlopig nog niks.” 

Afscheidsreceptie

Op de vooravond van zijn pensioen kijkt Marc Vermoolen terug op een mooie tijd met veel fijne en waardevolle contacten met patiënten, medewerkers en collega’s. “Deze contacten zal ik erg missen, maar alle herinneringen zal ik koesteren”, verzekert hij. “Door het landelijk tekort aan huisartsen is het niet meer vanzelfsprekend dat een opvolger gevonden wordt als een huisarts met pensioen gaat. We mogen ons gelukkig prijzen met de komst van Maarten Piek, die zich de afgelopen jaren al helemaal heeft ingewerkt en de patiëntenzorg al geleidelijk van mij heeft overgenomen. Ik laat de zorg voor mijn patiënten met een heel gerust hart over aan Maarten Piek, Mirjam Hofhuis, Kim Dorsman en aan het hele team.”

Patiënten die huisarts Marc Vermoolen persoonlijk willen bedanken zijn welkom op de afscheidsreceptie. Deze wordt vrijdag 17 maart van 16.00 tot 18.00 uur gehouden in ’t Oale Roadhoes in Tubbergen.