ALBERGEN - Afgelopen week vertelde Astrid Holleeder haar verhaal voor het eerst in tien jaar tegenover een groep mensen. Haar toehoorders bestond, drie ochtenden, uit medewerkers van de Twentse recherche.
“We hebben Astrid Holleder begin dit jaar benaderd nadat ze haar laatste boek Wie praat, die gaat had uitgebracht.” Legt woordvoerder Chantal Westerhoff van de politie uit. “Elk jaar hebben we een zogenaamde Dag van de Opsporing, waarin we onze rechercheurs even uit het dagelijkse werkritme én het politiebureau halen. Ze krijgen dan de kans om samen in onderwerpen te duiken, dat ten goede komt van hun werk.” Dit jaar werd deze dag gehouden bij Partycentrum Morshuis in Albergen
Astrid Holleeder ging in op de uitnodiging van de politie in Twente om als gastspreker de collega’s mee te nemen in haar verhaal. Iedereen kent de verhalen van haar broer Willem Holleeder. Maar hoe heeft zij, als zus én schoonzus van een crimineel in combinatie met haar werk als strafrechtadvocaat en als getuige in één van de grootste strafzaken van deze eeuw tégen haar broer ervaren?
Tot augustus van dit jaar wisten maar weinig mensen hoe Astrid eruitzag. Ze heeft zich uit veiligheid, nadat ze tegen haar broer Willem, getuigenverklaringen had afgelegd, altijd moeten verstoppen voor de buitenwereld.
Hij zit, inmiddels veroordeeld voor betrokkenheid bij vijf liquidaties, al meer dan tien jaar vast in de Extra Beveiligde Inrichting in Vught. Chantal: “Dan zou je toch denken dat ze zich geen zorgen hoeft te maken over haar eigen veiligheid, dat van haar zus Sonja, haar bekende dochter Miljuschka Witzenhausen en hun gezinnen. Niets blijkt minder waar. De dreiging dat hen wat kan overkomen is nog steeds aanwezig. Hoe ga je daar als moeder, dochter en oma mee om?”
Astrid heeft in de door haar geschreven boeken de kans gezien om deze vragen al grotendeels te beantwoorden. Maar haar persoonlijke verhaal van haarzelf horen, over hoe ze onder andere de omgang door de overheid heeft ervaren als slachtoffer, getuige en familielid komt veel intenser binnen. De politiemensen kregen de gelegenheid om vanuit eigen werkveld met haar in gesprek te gaan over de dilemma’s en kansen. “Astrid inspireerde met haar levensverhaal en gaf inzichten waar wij zeker in ons werk aan terug zullen denken. Voor haar was het ook een bijzondere week. Het was de eerste keer sinds Willem Holleeder vastzit dat ze sprak voor een groep mensen. Er werden foto’s gemaakt en ze hoefde zich eindelijk, na meer dan tien jaar niet meer te verbergen.”
